Op de maandag in die week werd er volgens traditie weer vrijwilligerswerk gedaan door alle managers. Waar ik in de afgelopen jaren bijvoorneeld kluste op een zorgboerderij of (bijna) blinde bejaarden mocht vermaken met een wandeling en het doen van wat leuke spelletjes, daar mocht ik dit jaar helpen op een dagopvang voor niet-geestelijk gehandicapte mensen. Ook hier was de vraag of wij de tuin konden opknappen omdat men daar niet meer aan toe was gekomen de laatste tijd. Zeg maar gerust de laatste maanden. Door een aantal van mijn collega's en mij werd het gras gemaaid, het terras en meubilair schoongespoten en het gereedschapschuurtje geschilderd.
Het mooie was dat tijdens het werk meerdere cliënten van de dagopvang even een praatje kwamen maken. Wij waren een klein beetje afleiding voor hun dagelijkse sleur. Tijdens het schilderen werd ik vergezeld van een man van een jaar of 50 in een rolstoel. Hij was daar zeven jaar geleden in beland na een ongeluk en fouten in de behandeling daarvan. Al pratende over zijn alledaagse uitdagingen kreeg ik de ene tip na de andere: voordat hij in de rolstoel beland was had hij een eigen schildersbedrijf gehad. Trots vertelde hij hoe hij dat had gedaan en hoe jammer het was dat dit niet meer lukte. Later hoorde ik van de begeleiding hoe hij stralend weer was binnengekomen; hij had over zijn vak kunnen vertellen, mij het een en ander geleerd en daar veel plezier aan beleefd.
Het zet je inderdaad weer aan het denken, zo'n vrijwilligerdag: over veerkracht van mensen, over dat je het zelf eigenlijk zo goed hebt en over dat we samen veel kunnen bereiken. Maar ook over mensen die dag in, dag uit dit werk doen: respect daarvoor!
Daarom is het ook zo goed als veel mensen vrijwilligerwerk doen en is het goed om scholieren hiermee in aanraking te brengen. Nu wordt de maatschappelijke stage voor scholieren afgeschaft als gevolg van bezuinigingen door het Rijk, maar niemand belet mensen om hier toch mee door te gaan. Er zijn mogelijkheden genoeg zonder dat dit door het Rijk gesponsord wordt. We hoeven alleen maar mensen en instellingen bij elkaar te brengen: gewoon doen dus!
